Jaro Varga / City Diary

Udział biorą: Jaro Varga – artysta i autor projektu, Piotr Bujas – architekt związany z pismem „Autoportret”, Katarzyna Maniak – kuratorka projektu

9 października (piątek) 2015, BWA w Tarnowie, godz. 17.00, wstęp wolny

“City Diary” to długoterminowy projekt bazujący na obserwacji miast (Berlin, Seul, Nowy Jork, Kraków, Tarnów, Warszawa). Może być traktowany jako gra. Czerpie inspirację z  psychogeografii sytuacjonistów, która łączy subiektywną wiedzę i obiektywne studia, postrzega architekturę jako środek artykulacji czasu i przestrzeni, narzędzie modulowania rzeczywistości oraz wywoływania snów.

“City Diary” składa się z subiektywnych analiz efemerycznych momentów, niewidocznych obrazów i spontanicznych sytuacji generowanych przez miejską rzeczywistość i jej relatywność. Choć każda strona artbooka odnosi się do konkretnej lokalizacji i konkretnego czasu, to faktycznie odwołuje się do dowolnego miejsca i jakiegokolwiek czasu. To potwierdza, iż jedno miasto może być obecne w każdym innym mieście.

„City Diary” obejmuje rysunki, mapy, plany urbanistyczne, kolaże poematów i komentarzy.  

W cieniu bujnie rosną

Instalacja w przestrzeni miejskiej

10 października (sobota), Rynek Główny w Tarnowie, godz. 16.00 – 18.00

Jaro Varga sięga do planów futurystycznej architektury Jana Głuszaka Dagaramy, tarnowskiego twórcy wizjonerskich projektów, autora traktatu filozoficznego „Utopia udokumentowana. De labore Solis (epifenomeny umysłu)”. Swoją pracę buduje na figurze cienia, za jego pomocą uaktywnia jedną ze struktur zaproponowanych przez Dagaramę z myślą zaludnienia Marsa.

Cień. Towarzyszy wszystkiemu co istnieje, uparcie i niestrudzenie, mimo, iż czasem bywa niewyraźny lub niknie, zupełnie zlewając się z ciemnością. Nie ma materii, nie można go dotknąć, usłyszeć, powąchać, ale jest. Według teorii Carla Gustova Junga cień to kształt gromadzący to, co stłumione, wyparte i negatywne, forma reprezentująca niewygodne i kłopotliwe treści, do których boimy się przyznać. 

Instalacja “W cieniu bujnie rosną” zorganizowana jest wokół cienia idei, które nigdy nie zostały zrealizowane, prowokuje więc pytania zarówno o lęki i potrzeby, które je uruchomiły, jak i o obawy, które zablokowały ich realizację. Wraz z rozrastającą się figurą cienia powiększa się przestrzeń wątpliwości. Mnożą się pytania, między innymi o to, co kryje się za toposem wzrostu, rozwoju i ekspansji, jak przebiega koegzystencja człowieka ze światem natury i technologii, jaki człowiek wyłania się z projektowanych rozwiązań architektonicznych.

(Pokaz zrealizowany we współpracy z Muzeum Okręgowym w Tarnowie).

Jaro Varga tworzy nową choreografię ruchu widza w znanym miejscu. Powstają w ten sposób quasi-przewodniki dla miejskich odkrywców (Urbex). Varga buduje na nich nową topografię, aby zachęcić do świeżego spojrzenia na dane miejsce, zapisane w pamięci w postaci stereotypowej. Obrazy z przeszłości lub wyimaginowane mikrokonflikty odżywają zatem w równoległych światach miasta, rozgrywają się ponownie w rzeczywistym czasie i przestrzeni. Twórczość artysty jest analityczna i charakteryzuje ją wykorzystanie metodologii badawczej, statystyki, estetyki kartograficznej, a także zdjęć, filmów i instalacji. Odnosi się do nowej miejskiej geografii/neogeografii i przechodzi od socjologicznych do psychogeograficznych metod eksploracji miasta.

Jaro Varga studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie, ASP we Wrocławiu, ABK w Wiedniu i Slippery Rock University of Pennsylvania. W 2008 i 2010 roku był finalistą nagrody Oskara Cepana (Visual Young Artist Award). Wystawiał swoje prace m.in. w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu (2015), MeetFactory w Pradze (2014), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Seulu (2013), Kunstraum Kreuzberg / Bethanien w Berlinie (2013 ), na Biennale w Pradze (2013), w Centrum Sztuki i Urbanistyki w Berlinie (2013), Słowackiej Galerii Narodowej w Bratysławie (2012), Grazer Kunstverein (2011), Muzeum Secesji w Wiedniu (2010) i Galerii Narodowej w Pradze (2010).

Mieszka i pracuje w Pradze.

www.jarovarga.net

Piotr Bujas - Architekt, projektant, badacz architektury. Działa na styku dyscyplin; architektury, strategii miejskich i planowania, projektowania graficznego i praktyki krytycznej łącząc je z badaniami architektonicznymi. Interesuje się użyciem obrazowania oraz archiwami w badaniach i pracach artystycznych. Autor i kurator projektów dotyczących materialnej i niematerialnej produkcji architektury, rewizji dziedzictwa architektury 20. wieku m.in. "Lifting the Curtain. Central European Architectural Networks, rozpoczętego wystawą na 14. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji, 2014.

Kuratorki: Kaśka Maniak, Agnieszka Kilian

Projekt powstał w ramach programu Place Called Space organizowanego przez Fundację Imago Mundi. Partnerem projektu jest BWA w Tarnowie.

www.placecalledspace.org

W projekcie zostały wykorzystane prace Jana Głuszaka Dagaramy, znajdujące się w zbiorach Muzeum Architektury we Wrocławiu.

Złoty Partner BWA