Polska według Ryszarda Kai

Spotkanie autorskie z Beatą Szady, opowieść o popularnym plakaciście i promocja książki
Wydawnictwo Czarne

21. Festiwal Sztuki ArtFest im. Bogusława Wojtowicza 

25.11.2024 (poniedziałek), g. 17:00

Multimedialne Centrum Artystyczne / Wałowa 25 - oddział BWA Tarnów
Wstęp wolny 

Po spotkaniu o g. 18:00 odbędzie się wyprzedaż  (plakat za dwie dyszki) archiwalnych plakatów BWA Tranów oraz Wydziału Sztuki Akademi Tarnowskiej. Kto pierwszy ten ma plakat!

Książka do kupienia przez cały okres trwania Festiwalu w MCA (ul. Wałowa 25) oraz w Pałacyku Strzeleckim (ul. Słowackiego 1)

Lubił powtarzać, że wychował się w domu pełnym kolorów. Palił dużo i gdzie popadnie. Miał w zwyczaju maczać zabrudzony pędzel w kawie, gdy malował. Uwielbiał kiczowate przedmioty, ale także – tradycyjne chińskie meble. Czuł żal do systemu i prawa, że nie mógł adoptować dzieci. Nigdy nie nazywał siebie plakacistą, zawsze malarzem. A przecież to seria Polska – sto sześćdziesiąt trzy plakaty powstałe w siedem lat – jest najbardziej znanym dziełem Ryszarda Kai. Została wymyślona jako prywatne opowiadanie artysty o kraju, który kochał, choć równocześnie się z nim zmagał.

Beacie Szady udało się stworzyć portret podwójny. Łączy sylwetkę Ryszarda Kai ze zbiorem reportaży inspirowanych serią Polska. Znajdziemy tu zwierzęta biorące udział w corocznej procesji, najbardziej polskie owoce, zagubione śledzie od namiotu, przydrożne groby i pasażerów uciekających przed kontrolerami biletów. Wszystkie teksty krążą wokół bliskiego Kai słowa: banał. Za jego pomocą autorka opowiada o Polsce: z humorem, dociekliwie, angażująco. I podobnie jak słynnemu artyście, także Beacie Szady udaje się zachwycić odbiorców zwyczajnością, która nas otacza.

(źródło: materiały prasowe Wydawnictwa Czarne)

Beata Szady – dziennikarka i wykładowczyni akademicka. Autorka książek reporterskich Ulica mnie woła. Życiorysy z Limy oraz Wieczny początek. Warmia i Mazury. Pomysłodawczyni dwóch antologii: reportażu latynoamerykańskiego Dziobak literatury i tekstów Leili Guerriero Nitrogliceryna niepokoju. Najczęściej publikuje w „Piśmie”.