BWA Tarnów, ul. Słowackiego 1
28.10.2018-13.01.2019
Otwarcie i performans 27.10.2018 (sobota), g. 18.30
Tomasz Armada, Zuzanna Bartoszek, Agata Bogacka, Julie Chovin, Zuzanna Czebatul, Martyna Czech, Elżbieta Drużbacka, Kuba Falkowski, Krzysztof Gil, Hyon Gyon, Zofia Krawiec, Kamil Kukla, Jacek Malczewski, Rafał Pierzyński, Karol Radziszewski, Uta Sienkiewicz, Mikołaj Sobczak, Wojciech Ireneusz Sobczyk, Piotr Urbaniec, Łukasz Wojtanowski; oprawa graficzna Magda Burdzyńska
Dzieła sztuki dawnej ze zbiorów: Muzeum Okręgowego w Tarnowie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Biblioteki Narodowej, klasztoru OO. Bernardynów w Tarnowie, a także z kolekcji Andrzeja Grzymały-Kazłowskiego
Kurator: Marcin Różyc
W programie wystawy:
28.10 (niedziela), g. 10:00 / Spacer tarnowskim szlakiem sarmackim – Katedra i Ratusz, prowadzenie: Barbara Bułdys – kierownik Działu Sztuki Muzeum Okręgowego w Tarnowie / zbiórka przed Katedrą od strony Rynku (czas trwania: ok. 60 minut), wstęp wolny
[później polecamy: g. 11:30 / Róża Litwa i Ewa Łączyńska-Widz oprowadzają po wystawie „Plażowicze“ / Dworzec PKP, pl. Dworcowy 4, wstęp wolny]
14.11 (środa), g. 14:00 / „Wielcy sarmaci tego kraju“ – wykład Marcina Różyca / aula ASP w Krakowie, pl. Matejki 13, wstęp wolny
15.11 (czwartek), g. 17:00 / „Sarmacki Tarnów“ – o kolekcji Muzeum Okręgowego opowiada Barbara Bułdys – kierownik Działu Sztuki, o Elżbiecie Drużbackiej – Anna Filar / Ratusz, wstęp wolny
[później polecamy: g. 18:30 / Wernisaż wystawy Łukasza Wojtanowskiego „Zielność“ (indywidualna wystawa cyklu batików, z których jeden prezentowany jest na wystawie „Wielcy sarmaci tego kraju / Wielkie sarmatki tego kraju“ / Galeria Bema20, ul. Bema 20, wstęp wolny]
21.11 (środa), g. 18.00 / „Sarmackość, popkultura, polityka. Kilka uwag o wypełnianiu pustki“ - wykład prof. Przemysława Czaplińskiego (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu) / BWA, wstęp 1 zł
25.11 (niedziela), g. 15:00 / Kuratorskie oprowadzanie po wystawie / BWA, wstęp 1 zł // Festiwal ArtFest
[wcześniej polecamy: g. 13:00 / Finisaż wystawy „Plażowicze“ – spotkanie z artystką Różą Litwą i promocja nowego magazynu NOT.FOT. / Dworzec PKP, pl. Dworcowy 4, wstęp wolny // Festiwal ArtFest]
2.12 (niedziela), g. 14:00 / „Wielcy sarmaci w ubraniu“ – wykład prof. Irmy Koziny (ASP w Katowicach) i Marcina Różyca / BWA, wstęp 1 zł // Festiwal ArtFest
13.01 (niedziela), g. 12:00 / Kuratorskie oprowadzanie po wystawie i spotkanie z Joanną Reginą Kowalską – kierownikiem Działu Tkanin i Ubiorów Muzeum Narodowego w Krakowie / BWA, wstęp 1 zł
Warsztaty*:
17.11 (sobota), g. 11:00 / Małe BWA na wystawie „Wielcy sarmaci…“ – warsztaty dla dzieci, prowadzenie: Aleksandra Kubisztal
8.12 (sobota), g. 11:00 / „W boju i na balu – stroje naszych przodków“ - warsztaty dla dzieci, prowadzenie: Maja Starakiewicz // Mały ArtFest
9.12 (niedziela), g. 11:00 / „W boju i na balu – stroje naszych przodków“ - warsztaty dla dzieci, prowadzenie: Maja Starakiewicz // Mały ArtFest
12.01 (sobota), g. 11:00 / „Ubiory, stroje, ciuchy – co mówi o nas moda“ - warsztaty dla młodzieży, prowadzenie: Maja Starakiewicz
*Szczegóły warsztatów wkrótce na: www.bwa.tarnow.pl / obowiązują zapisy: edukacja@bwa.tarnow.pl.
Wystawie będzie towarzyszył polsko-angielski katalog.
Sarmatyzm to jedna z najstarszych i najbardziej osobliwych narodowych legend; to mit i fantazmat, który do dziś kształtuje polską tożsamość, a także rzeczywistość społeczno-polityczną. Polska szlachta szukała korzeni wśród przedstawicieli i przedstawicielek irańskiego plemienia Sarmatów, którzy między VI a IV w. p.n.e. przekroczyli pasmo gór Ural i zaczęli osiedlać się nad dolną Wołgą, a później nad Dunajem. Starożytni Sarmaci i Sarmatki prowadzili koczowniczy tryb życia. Żyli na stepach i mieszkali w wozach. Ich język zaliczony jest do języków irańskich. Przez pewien czas w strukturze społecznej plemion panował matriarchat. Sarmatki były wojowniczkami i kapłankami, być może były także pierwowzorem mitologicznych Amazonek.
W polskiej kulturze wiele z tego nie zostało. Polski sarmatyzm stał się patriarchalny i jednolity. Sarmacka ideologia zacierała różnice w strukturze narodowościowej szlachty i arystokracji Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Sarmatyzm ukrywał jej zróżnicowane polsko-litewsko-ukraińsko-białoruskie czy tatarskie korzenie. Ponadto idealizował i uprzywilejowywał szlachtę, która podporządkowała sobie mieszczan i chłopów. Często był też antysemicki i antyislamski, co nie przeszkodziło sarmatom w noszeniu ubiorów wzorowanych na modzie tureckiej, perskiej albo tatarskiej.
Historia, ideologia i estetyka szlachty, która stanowiła niewielką, kilkuprocentową część społeczeństwa stała się fundamentem tożsamości całego narodu – kilkudziesięciu milionów ludzi, których przodkowie i przodkinie należeli do grup przez szlachtę dyskryminowanych. Apogeum „mody na szlacheckość” przypada na okres PRL-u, czasu gigantycznej popularności ekranizacjipowieści Henryka Sienkiewicza „Pan Wołodyjowski” i „Potop”, ale zainteresowanie sarmatyzmem ma swoją kontynuację w latach 90. XX wieku, a nawet w XXI wieku, w czasach współczesnych.
Do dziedzictwa sarmatyzmu należą również osobliwe, często zachwycające dzieła sztuki barokowej, które zaliczane bywają do zjawisk specyficznie polskich. Ze względu na skomplikowaną strukturę narodową szlachty i arystokracji, a także na węgierskie tureckie czy perskie wpływy estetyczne, owa „specyficzna polskość” jest jednak dość złożona i fascynująca.
Z fenomenem sarmatyzmu zmierzyli się współcześni artyści i artystki. Dla wielu z nich punktem wyjścia były dzieła „sztuki sarmackiej” z Muzeum Okręgowego w Tarnowie. To one stały się inspiracją i motorem dla stworzenia wystawy. W tarnowskim Ratuszu i na Zamku w Dębnie (filie Muzeum) znajdują się imponujące zbiory portretu sarmackiego, a także zbroje, broń, rzędy końskie, elementy wyposażenia wnętrz czy sztuka funeralna. To jedna z najbardziej sarmackich i jednocześnie najbardziej zaskakujących kolekcji w tej części Europy.
Zaproszeni na wystawę artyści i artystki sięgnęli też do poezji związanej z Tarnowem Elżbiety Drużbackiej („muzy sarmackiej”), ubiorów szlacheckich czy „Trans-Atlantyku” Witolda Gombrowicza – najważniejszego dwudziestowiecznego dzieła sztuki, które przezwycięża, ośmiesza, ale jednocześnie nie odrzuca sarmatyzmu. Ważne miejsce zajmują na wystawie ci, którzy kształtowali polską rzeczywistość, lecz ich z sarmatyzmu i z polskości wyłączano, np. Żydzi, Romowie, Ukraińcy, a w pewnym stopniu też kobiety i chłopi.
Efekt przytłaczającego przepełnienia to nawiązanie do sarmackiego chaosu – zbioru mitów, fantomów, fantazmatów i faktów historycznych wypełniających, otaczających i tworzących sarmatyzm, często wbrew logice. Artystyczne wypowiedzi nie składają się tu w żadną całość. Sarmacka tożsamość została rozbita, albo znacznie poszerzona, przemyślana na nowo.
__________________________________________
Posłuchaj audycji o wystawie na stronie Radia Kraków! -> Kliknij!
__________________________________________
Rodziców i opiekunów prosimy o zapoznanie się z pracami na wystawie, zanim zechcą pokazać ją dzieciom.
__________________________________________
Wystawa przygotowana została z okazji obchodów 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę. Większość dzieł sztuki współczesnej powstała specjalnie na potrzeby tej wystawy.
Fot. Artur Gawle